Vergane Glorie

De Bladelse Mie Moors was 'n aparte. De bijdehante marktkoopvrouw versleet vijf mannen. Als ze naar de stad moest wilde ze nog wel eens haar plas doen voor de bus, zodat 'ie niet weg kon rijden. Althans, zo wordt beweerd. De jongens gaan op onderzoek uit en zingen hun ode op een zonnig pleintje voor een handjevol dorpsbewoners.

Vergane Glorie

In Den Bosch vonden ze Janus Kiep altijd maar 'unne vrimde, meej zun kiepoog'. De jongens gaan op zoek naar het levensverhaal van Janus, de ‘durpsgek van de stad’. Waarom waren Bosschenaren bang van hem en waarom is een icoon voor de stad geworden.

Vergane Glorie

In Oploo is Toon van Els, Tôntje d’n Dwerg, 100 jaar na zijn dood uitgegroeid tot een ware dorpsheld. Werd hij vroeger met de nek aangekeken, nu wordt hij op handen gedragen. De jongens gaan op zoek naar het levensverhaal van Tôntje én onderzoeken hoe hij uit kon groeien tot erfgoed.

Vergane Glorie

Zoals Joseph Hollander, alias 'Zot Joke' uit Tilburg. Joke liep altijd in zijn leren jas door het centrum van Tilburg en stond het liefst bij het draaiorgel. Er werd veel over hem geluld. Zo zou zijn familie zijn vermoord in de oorlog. Maar hij sprak nooit met iemand, dus of het écht zo is? Björn, Martijn en Ruud gaan op onderzoek uit naar de mythe rondom Zot Joke.

Vergane Glorie

Iedereen kent hem wel, de prediker Arnol Kox. Met zijn gebeden over Maria en het Heilige Hiernamaals stond hij dagelijks in de binnenstad van Eindhoven. Of je hem nou een prachtige man vond of een schreeuwlelijk, je kon niet om hem heen.

Vergane Glorie

Hij reed als een bezetene. En eigenlijk leefde hij als een bezetene. Jan Clijnk, de beruchte motorcrosser uit Helmond. Clijnk was een inspiratiebron voor velen, waaronder Bennie Jolink van Normaal.

Vergane Glorie

De mannen bezingen meestersmokkelaar 'Klaveren Vrouwke' Geert Schrauwen. Hij was ruim 100 jaar geleden actief in de grensstreek in West-Brabant en verkleedde zich dan graag als priester of vrouw. Die werden niet gecontroleerd namelijk.

Vergane Glorie

Teun Gijssen uit Geldrop moest niet veel van mensen hebben maar wél van kunst. Hij schilderde als een bezetene, maar verkopen deed ie niet graag. Martijn, Ruud en Björn gaan op zoek naar verhalen over Teun Gijssen